Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

copy after

  • 1 imitor

        imitor ātus, āre, freq.    [2 IC-], to imitate, act like, copy after, seek to resemble, counterfeit, mimic: genus ad omnia imitanda aptissimum, Cs.: in gloriā Paulum: aliquem imitando effingere: imitari quam invidere bonis malebant, S.: in adeundis periculis consuetudo imitanda medicorum est: habere exemplum ad imitandum: imitatur ianua portas, resembles, Iu.: vox sonitūs imitata tubarum, V.—To imitate, represent, express, hit off, copy, portray: luctum penicillo: chirographum: antiquitatem: sine imitandorum carminum actu ludiones, not expressing by gesticulation, L.: mutatā iuvenem figurā, assume the form of, H.: putre solum arando, i. e. make friable, V.: Stipitibus ferrum, supply the place of, V.: gaudium, i. e. display, Tb.
    * * *
    imitari, imitatus sum V DEP
    imitate, copy, mimic

    Latin-English dictionary > imitor

  • 2 persequor

    per-sĕquor, cūtus and quūtus, 3, v. dep. a. and n. ( act. collat. form of the imperat. persece for perseque, Poët. ap. Cic. Att. 13, 23 fin.).
    I. A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    ille servolum Jubet illum persequi,

    Plaut. Cist. 1, 3, 35; 4, 2, 30:

    si vis persequi vestigiis,

    id. Men. 4, 1, 9:

    certum est persequi,

    Ter. Phorm. 3, 3, 18:

    me in Asiam persequens,

    id. And. 5, 4, 32:

    (persequens dicit perseverationem sequentis ostendens. Persequitur enim qui non desinit sequi, Don. ad h. l.): aliquem,

    Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:

    exercitum,

    id. Phil. 3, 3, 7:

    cursim,

    Petr. 6:

    Hortensium ipsius vestigiis,

    Cic. Brut. 90, 307:

    quā, aut terrā aut mari, persequar eum, qui, etc.,

    id. Att. 7, 22, 2:

    vestigia alicujus,

    id. de Or. 1, 23, 105; Verg. A. 9, 218:

    hanc persecuta mater orare incipit,

    Phaedr. 1, 28, 5.—With inf. ( poet.):

    atqui non ego te tigris ut aspera... frangere persequor,

    Hor. C. 1, 23, 10.—
    2.
    In partic.
    a.
    To follow after, press upon, chase, pursue:

    fugientes usque ad flumen persequuntur,

    Caes. B. G. 7, 67:

    bello,

    id. ib. 1, 14:

    deterrere hostes a persequendo,

    Sall. J. 50, 6:

    feras,

    Ov. H. 9, 34:

    beluas,

    Curt. 8, 14, 26.—
    b.
    To go through a place in pursuit of any thing, to search through:

    omnes solitudines,

    Cic. Pis. 22, 53. —
    B.
    Transf., to follow up, come up with, overtake:

    quo ego te ne persequi quidem possem triginta diebus,

    Cic. Fam. 3, 6, 3; id. Div. 2, 72, 149:

    mors et fugacem persequitur virum,

    Hor. C. 3, 2, 14.—
    C.
    Trop.
    1.
    In gen., to follow perseveringly, to pursue any thing:

    omnes vias persequar,

    Cic. Fam. 4, 13, 6:

    viam,

    Ter. Hec. 3, 5, 4:

    eas artes,

    Cic. Fin. 1, 21, 72.—
    2.
    In partic.
    a.
    With the accessory notion of striving after, to pursue, hunt after, seek to obtain, strive after, = appetere, affectare:

    quis est, qui utilia non studiosissime persequatur?

    Cic. Off. 3, 28, 101:

    ego mihi alios deos penates persequar,

    Plaut. Merc. 5, 1, 7: Pl. Tene priusquam hinc abeo savium. Ph. Si quidem mi hercle regnum detur, numquam id potius persequar, id. Curc. 1, 3, 55:

    hereditates,

    Ter. And. 4, 5, 20:

    hereditates aut syngraphas,

    Cic. Leg. 3, 8, 18:

    cujusquemodi voluptates,

    id. Fin. 2, 7, 22: ego meum jus persequar, I will pursue or assert my right, Ter. Ad. 2, 1, 9; Cic. Caecin. 3, 8:

    persequendi juris sui potestas,

    id. Div. in Caecil. 6, 21:

    bona tua repetere ac persequi lite atque judicio,

    id. Verr. 2, 3, 13, § 32:

    possumus rem nostram persequi,

    id. Quint. 13, 45 fin.:

    cum tribunus plebis poenas a seditioso cive per bonos viros judicio persequi vellet,

    sought to obtain, id. Fam. 1, 9, 15.—
    (β).
    With inf., to hasten, be eager (rare):

    nec scimus quam in partem ingredi persequamur,

    Plaut. Rud. 3, 3, 4.—
    b.
    To follow, be a follower of; to imitate, copy after a person or thing as a guide or pattern:

    si vero Academiam veterem persequamur,

    Cic. Ac. 1, 2, 7:

    sectam et instituta alicujus,

    id. Verr. 2, 5, 71, § 183:

    ego neglectā barbarorum inscitiā te persequar,

    id. Fam. 9, 3, 2; id. Ac. 2, 23, 74:

    ut, quae maxime excellant in eo, quem imitabitur, ea diligentissime persequatur,

    id. de Or. 2, 22, 90.—
    c.
    To pursue, proceed against, prosecute; to revenge, avenge, take vengeance upon a person or thing:

    aliquem bello,

    Caes. B. G. 5, 1:

    aliquem judicio,

    Cic. Fl. 20, 47:

    alicujus injurias ulcisci ac persequi,

    id. Verr. 2, 2, 3, § 9; so,

    injuriam,

    id. Mur. 21, 44; Sall. J. 14, 23; cf. Kritz ad Sall. C. 9, 5:

    mortem alicujus,

    Cic. Fam. 9, 3, 2:

    de persequendis inimicitiis,

    Caes. B. C. 3, 83 fin.:

    Trebonii mortem,

    Cic. Phil. 13, 18, 39; Caes. B. G. 7, 38; Liv. 40, 11 fin.:

    adulterium,

    Sen. Contr. 3, 20.—
    d.
    To persecute for religious belief or practice (eccl. Lat.), Tert. ad Scap. 5; Vulg. Johan. 15, 20; id. Act. 7, 52; id. Rom. 12, 14 et saep.—
    e.
    To follow in writing, to take down, minute down:

    celeritate scribendi, quae dicerentur persequi,

    Cic. Sull. 14, 42:

    multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit,

    Sen. Apoc. 9, 2.—
    f.
    To follow up with action, to follow out, perform, execute, bring about, do, accomplish, etc.:

    hoc, ut dico, factis persequar,

    Plaut. Merc. 3, 2, 11:

    erus quod imperavit persequi,

    id. Am. 2, 1, 40:

    imperium patris,

    id. Stich. 1, 2, 84 sq.:

    ex usu quod est, id persequar,

    Ter. Hec. 4, 3, 10:

    mandata,

    Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:

    si idem extrema persequitur qui inchoavit,

    id. Prov. Cons. 8, 19:

    vitam inopem et vagam,

    to lead, id. Phil. 12, 7, 15.— Absol.:

    sed tamen ibo et persequar,

    will go and obey, Plaut. Cist. 2, 1, 64. —
    (β).
    In partic., to follow out in speech or writing, to set forth, treat of, relate, recount, describe, explain, etc.:

    aliquid voce,

    Cic. Planc. 23, 56:

    dum rationes Persequor,

    set forth, treat of, discuss the reasons, Lucr. 5, 56:

    quae versibus persecutus est Ennius,

    Cic. Sen. 6, 16:

    philosophiam Latinis litteris,

    id. Ac. 1, 3, 12:

    aliquid scripturā,

    id. Fam. 15, 21, 4:

    obscenas voluptates,

    id. N. D. 1, 40, 111:

    res Hannibalis,

    id. Div. 1, 24, 49:

    has res in eo libro,

    id. Off. 2, 24, 87:

    quae persequerer, si commemorare possem sine dolore,

    id. Fam. 5, 13, 3: da te in sermonem et persece Et confice, etc., Poët. ap. Cic. Att. 13, 23, 3.—
    * II.
    Neutr., to follow or come after:

    exacta vindemia gramine persecuto,

    when the grass has grown again, Pall. 3, 26, 5.
    In a pass.
    signif. (post-class.):

    illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur,

    Hyg. Fab. 198 dub.—Hence, persĕquens, entis, P. a., used as subst. *
    A.
    A pursuer, practiser:

    flagitii,

    Plaut. Cas. 2, 1, 13.—
    * B.
    A revenger, avenger:

    inimicitiarum persequentissimus,

    Auct. Her. 2, 19, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > persequor

  • 3 per-sequor

        per-sequor cūtus or quūtus, ī, dep.,    to follow perseveringly, follow after, follow up, pursue: certum est persequi, T.: me in Asiam, T.: exercitum: Hortensium ipsius vestigiis: alcuius vestigia: te, V.: Hanc persecuta mater, Ph.—With infin: non ego te frangere persequor, H.—To press upon, hunt down, chase, pursue: fugientes usque ad flumen, Cs.: deterrere hostīs a persequendo, S.: feras, O.: beluas, Cu.—To follow up, come up with, overtake: te triginta diebus: Mors fugacem persequitur virum, H.—To search over, to search through: solitudines.—Fig., to follow perseveringly, pursue, follow up: viam, T.: eas artīs.—To pursue, hunt after, seek to obtain, strive after: utilia studiosissime: hereditates, T.: voluptates: meum ius, assert, T.: bona tua lite atque iudicio. —To follow, be a follower of, imitate, copy after: Academiam veterem: te.—To pursue, proceed against, prosecute, revenge, avenge, take vengeance upon: bello civitatem, Cs.: iniurias suas: de persequendis inimicitiis, Cs.—To follow up, follow out, perform, execute, prosecute, bring about, accomplish: ex usu quod est, id persequar, T.: si idem extrema persequitur qui incohavit: vitam inopem et vagam, lead: scelus, O.—To take down, note down, record: quae dicerentur.—To set forth, relate, recount, describe, explain: quae versibus persecutus est Ennius: has res in libro.

    Latin-English dictionary > per-sequor

  • 4 imitor

    ĭmĭtor, ātus, 1 (archaic inf. pres. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377), v. freq. a. dep. [root im-, cf. aemulus], to imitate.
    I.
    To represent, to express, copy, portray (class.):

    summum illum luctum penicillo,

    to portray, Cic. Or. 22, 74; cf.:

    oris (Coae Veneris) pulchritudo reliqui corporis imitandi spem auferebat,

    id. Off. 3, 2, 10:

    aut Ialysi aut Coae Veneris pulchritudinem,

    id. Or. 2, 5; id. Brut. 18, 70:

    chirographum,

    id. N. D. 3, 30, 74; id. Fam. 9, 20, 2:

    faber ungues Exprimet et molles imitabitur aere capillos,

    Hor. A. P. 33; cf.:

    argillā quidvis imitabitur udā,

    id. Ep. 2, 2, 8:

    hunc in persona lenonis,

    Cic. Rosc. Com. 7, 20:

    populi speciem et nomen,

    id. Rep. 3, 33:

    antiquitatem,

    id. Brut. 36, 137; cf.:

    heroum veteres casus fictosque luctus imitari atque adumbrare dicendo,

    id. de Or. 5, 47, 380:

    imitans, ut est mos, facta et dicta vivi,

    Suet. Vesp. 19:

    sine imitandorum carminum actu ludiones,

    not expressing by gesticulation, Liv. 7, 2, 4:

    gaudia falsa,

    Tib. 3, 6, 33; cf.

    maestitiam,

    Tac. A. 1, 24:

    quaecumque (pictura) imitata figuram est,

    Juv. 6, 341.— Poet.: putre solum imitamur arando, i. e. to make loose or friable, Verg. G. 2, 204:

    robore duro Stipitibus ferrum sudibusque imitantur obustis,

    replace, substitute, supply the place of, id. A. 11, 894:

    pocula vitea fermento atque sorbis,

    id. G. 3, 380; cf.:

    diuturni mores consensu utentium comprobati legem imitantur,

    Just. Inst. 1, 2, 9. —
    II.
    To imitate, to act like, copy after, seek to resemble, counterfeit something (so most freq.):

    imitabor nepam,

    Plaut. Cas. 2, 8, 7:

    imitabor ergo Aratum, qui magnis de rebus dicere exordiens, a Jove incipiendum putat,

    Cic. Rep. 1, 36; cf.:

    imitor Archytam,

    id. ib. 1, 38:

    Platonem,

    id. Ac. 1, 3, 10:

    aliquem imitando effingere atque exprimere,

    id. de Or. 2, 22, 90; cf.:

    quem (eloquentem) si imitari atque exprimere non possumus,

    id. Or. 5, 19:

    quem postea imitati sunt multi, aequavit nemo,

    Plin. 35, 11, 40, § 126:

    ipsi sibi imitandi fuerunt,

    Cic. Or. 53, 177:

    qui maxime imitandus, et solus imitandus est,

    Quint. 10, 2, 24; cf.:

    tu mihi maxime imitabilis, maxime imitandus videbaris,

    Plin. Ep. 7, 20, 4:

    noster ille amicus, dignus huic ad imitandum,

    Cic. Rep. 1, 1 Mos.:

    populi consuetudinem,

    id. ib. 2, 20:

    non dicam plura, ne, in quo te objurgem, id ipsum videar imitari,

    id. Fam. 3, 8, 6:

    in adeundis periculis consuetudo imitanda medicorum est,

    id. Off. 1, 24, 83:

    quod faciendum imitandumque est omnibus, ut, etc.,

    id. Lael. 19, 70:

    factum praeclarum expositum ad imitandum,

    id. Phil. 2, 44, 114:

    in qua (sc. domo) sollicitas imitatur janua portas,

    resembles, Juv. 7, 42.
    a.
    Act. form ĭmĭto, āre (anteclass.): si malos imitabo, Liv. Andr. ap. Non. 473, 22 (Fragm. Trag. v. 1 Rib.):

    tuum opus nemo imitare potest,

    Varr. ib. 21.—
    b.
    ĭmĭtātus, a, um, in pass. signif.:

    imitata et efficta simulacra,

    Cic. Univ. 3, 6:

    cum sint alii veri affectus, alii ficti et imitati,

    Quint. 11, 3, 61:

    nec abest imitata voluptas,

    Ov. M. 9, 481; Avien. Fab. 5, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > imitor

  • 5 excribo

    ex-scrībo ( excr-), psi, ptum (btum), 3, v. a., to write out, write off, copy.
    I.
    Lit. (rare but class.): tabulas in foro summa hominum frequentia exscribo;

    adhibentur in exscribendo ex conventu viri primarii,

    Cic. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    complura exscripta de Magonis libris,

    Varr. R. R. 2, 5, 18:

    ex Plauti comoedia duos versus exscripsimus,

    Gell. 3, 3, 8.—
    B.
    Transf.
    * 1.
    Of paintings, to copy:

    imagines exscribere et pingere,

    Plin. Ep. 4, 28, 1.—
    2.
    In gen., to write or note down:

    nomina exscripta,

    Plaut. Rud. prol. 15:

    bonos in aliis tabulis exscriptos habet,

    id. ib. 21.—
    * II.
    Trop., to copy or take after, to resemble:

    filia totum patrem mira similitudine exscripserat,

    Plin. Ep. 5, 16, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > excribo

  • 6 exscribo

    ex-scrībo ( excr-), psi, ptum (btum), 3, v. a., to write out, write off, copy.
    I.
    Lit. (rare but class.): tabulas in foro summa hominum frequentia exscribo;

    adhibentur in exscribendo ex conventu viri primarii,

    Cic. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    complura exscripta de Magonis libris,

    Varr. R. R. 2, 5, 18:

    ex Plauti comoedia duos versus exscripsimus,

    Gell. 3, 3, 8.—
    B.
    Transf.
    * 1.
    Of paintings, to copy:

    imagines exscribere et pingere,

    Plin. Ep. 4, 28, 1.—
    2.
    In gen., to write or note down:

    nomina exscripta,

    Plaut. Rud. prol. 15:

    bonos in aliis tabulis exscriptos habet,

    id. ib. 21.—
    * II.
    Trop., to copy or take after, to resemble:

    filia totum patrem mira similitudine exscripserat,

    Plin. Ep. 5, 16, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > exscribo

  • 7 consequor

    con-sĕquor, sĕcūtus (or sĕquūtus; v. sequor), 3, v. dep. a.
    I.
    To follow, follow up, press upon, go after, attend, accompany, pursue any person or thing (class. in prose and poetry); constr. with acc. or absol.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen. (rare).
    (α).
    With acc.:

    consecutus est me usque ad fores,

    Plaut. Cist. 1, 1, 93:

    me continuo,

    id. Am. 3, 1, 20:

    te tam strenue,

    id. Rud. 2, 6, 9:

    prope nos,

    id. ib. 4, 3, 11; cf.:

    litteras suas prope,

    Liv. 41, 10, 12:

    vocem gradu,

    Plaut. Rud. 1, 4, 21.—
    (β).
    Absol.: ita vos decet;

    Consequimini,

    Plaut. Mil. 3, 3, 22:

    hic se conjecit intro: ego consequor,

    Ter. Heaut. 2, 3, 36:

    ego rectā consequor,

    id. Hec. 3, 3, 12; Nep. Them. 7, 2:

    comitibus non consecutis,

    without attendants, Cic. Tusc. 5, 34, 97.—
    2.
    In partic.
    a.
    To follow after or pursue in a hostile manner:

    reliquas copias Helvetiorum,

    Caes. B. G. 1, 13:

    reliquos,

    id. ib. 1, 53:

    consequuntur equites nostri, ut erat praeceptum, Auct. B. G. 8, 27: consecutis strenue hostibus,

    Curt. 5, 4, 34:

    fugientem (Servium),

    Liv. 1, 48, 4.— Absol.:

    ita mihi videntur omnia, mare, terra, caelum consequi, ut, etc.,

    Plaut. Am. 5, 1, 3 Fleck. Codd. (Ussing, concoqui).—
    b.
    To follow, come after, in time: hunc Cethegum consecutus est aetate Cato, Cic. Brut. 15, 61:

    Sallustium (Livius, etc.),

    Vell. 2, 36, 3:

    has tam prosperas res consecuta est subita mutatio,

    Nep. Dion, 6, 1; cf. id. Cim. 3, 2:

    si haec in eum annum qui consequitur redundarint,

    Cic. Mur. 39, 85; cf.:

    omnes anni consequentes,

    id. Sen. 6, 19:

    tempus,

    id. Fin. 1, 20, 67:

    reliquis consecutis diebus,

    id. Phil. 1, 13, 32:

    ejusmodi tempora post tuam profectionem consecuta esse,

    id. Fam. 1, 5, a, 1; Auct. Her. 2, 5, 8: haec cum Crassus dixisset, silentium est consecutum. Cic. de Or. 1, 35, 160; cf. id. ib. 3, 2, 6; id. Tusc. 4, 8, 19:

    hominem consequitur aliquando, numquam comitatur divinitas,

    i. e. after death, Curt. 8, 5, 16.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen. (rare):

    minas jam decem habet a me filia... Hasce ornamentis consequentur alterae,

    Ter. Heaut. 4, 7, 9:

    his diebus, quae praeterita erunt superiore mense, opera consequi oportet,

    to make up, Col. 11, 2, 90.—Far more freq.,
    2.
    In partic.
    a.
    To follow a model, copy, an authority, example, opinion, etc.; to imitate, adopt, obey, etc.:

    Chrysippum Diogenes consequens partum Jovis dejungit a fabulā,

    Cic. N. D. 1, 15, 41:

    eum morem,

    id. Leg. 2, 7, 18:

    alicujus sententiam,

    Plaut. As. 2, 1, 13:

    necesse'st consilia consequi consimilia,

    Ter. Heaut. 1, 2, 35; so,

    sententias (principum),

    Cic. Cat. 3, 6, 13:

    suum quoddam institutum,

    id. Off. 1, 32, 116:

    exilitatem,

    id. Brut. 82, 284:

    mediam consilii viam,

    Liv. 24, 45, 7.—
    b.
    To follow a preceding cause as an effect, to ensue, result, to be the consequence, to arise or proceed from:

    rebus ab ipsis Consequitur sensus,

    Lucr. 1, 461; 3, 929; 4, 867; cf. id. 3, 477: ex quo fit ut pudorem rubor, terrorem pallor et tremor consequatur, Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    quam eorum opinionem magni errores consecuti sunt,

    id. ib. 1, 16, 36:

    quod dictum magna invidia consecuta est,

    Nep. Dion, 6, 4:

    ex quo illud naturā consequi, ut communem utilitatem nostrae anteponamus,

    Cic. Fin. 3, 19, 64; Quint. 6, 3, 44; 2, 3, 2:

    quia libertatem pax consequebatur,

    Cic. Phil. 1, 13, 32.—
    (β).
    Of a logical sequence, to follow:

    si quod primum in conexo est, necessarium est, fit etiam quod consequitur necessarium,

    Cic. Fat. 7, 14; 5, 9; cf. under P. a.—
    II.
    Meton. (causa pro effectu), by following after any person or thing, to reach, overtake, come up with, attain to, arrive at.
    A.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    si statim navigas, nos Leucade consequere,

    Cic. Fam. 16, 1, 2:

    aliquem in itinere,

    id. Inv. 2, 4, 15; Pompeius ap. Cic. Att. 8, 12, A, §

    3: fugientem,

    Liv. 1, 48, 4; Curt. 4, 9, 25; Dig. 42, 8, 10, § 16; cf. Verg. A. 11, 722:

    cohortes,

    Suet. Caes. 31:

    virum,

    Ov. M. 10, 672:

    rates,

    id. ib. 8, 143 et saep.—
    (β).
    Absol.:

    si adcelerare volent, ad vesperam consequentur,

    Cic. Cat. 2, 4, 6:

    prius quam alter, qui nec procul aberat, consequi posset,

    Liv. 1, 25, 10: Fabius equites praemittit, ut... agmen morarentur dum consequeretur ipse, Auct. B. G. 8, 28 init.:

    interim reliqui legati sunt consecuti,

    came up, Nep. Them. 7, 2.—
    B.
    Trop., to reach, overtake, obtain (cf. assequor).
    1.
    Ingen.
    a.
    With things as objects (so most freq.), to obtain, acquire, get, attain, reach:

    ut opes quam maximas consequantur,

    Cic. Off. 1, 19, 64; cf.

    quaestum,

    id. Imp. Pomp. 12, 34:

    amplissimos honores,

    id. Planc. 5, 13:

    magistratum,

    id. ib. 25, 60:

    eam rem (i. e. regna),

    Caes. B. G. 2, 1:

    dum sua quisque spolia consequi studet,

    Curt. 4, 9, 19.—With ab:

    nec dubitat quin ego a te nutu hoc consequi possem,

    Cic. Fam. 13, 1, 5: ab aliquo suum consequi, Gai Inst. 2, 55; Dig. 15, 1, 9, § 1; Cic. Planc. 23, 55.—With ex:

    fructum amplissimum ex vestro judicio,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 2:

    gloriosam victoriam ex rei publicae causā,

    id. Cael. 7, 18:

    aliquid commodi ex laboriosā exercitatione corporis,

    id. Fin. 1, 10, 35; Quint. 7, 2, 42.—With per:

    omnia per senatum (corresp. with adsequi per populum),

    Cic. Fam. 1, 7, 10; Quint. 3, 8, 34. —With abl.:

    ut omnem gloriam... omni curā atque industriā consequare,

    Cic. Fam. 1, 7, 9; 1, 5, b, 2 fin.:

    suis erga aliquem meritis inpunitatem,

    id. Planc. 1, 3:

    tantam gloriam duabus victoriis,

    Nep. Them. 6, 3; id. Dat. 5, 2; id. Att. 19, 2; 21, 1; Quint. 10, 1, 8; 10, 1, 102; Ov. Tr. 5, 7, 68.—With in and abl.:

    si quid in dicendo consequi possum,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 2:

    in hac pernicie rei publicae... gratiam,

    id. Off. 2, 22, 79:

    Achillis gloriam in rebus bellicis,

    Quint. 12, 11, 27; cf. Nep. Ages. 2, 5.—With ut or ne:

    hoc consequi, ut ne, etc.,

    Cic. Fam. 1, 2, 4:

    nec legum repertores sine summā vi orandi consecutos, ut. etc.,

    Quint. 2, 16, 9; 5, 10, 125; 8, 3, 70; Vell. 2, 124, 4; Cels. 7, 26, 3; vix per matrem consecutus, ut, etc., Suet Tib. 12:

    per quae si consequi potuimus, ut, etc.,

    Cels. 3, 19:

    sicut hic Cicero consequitur, ne, etc.,

    Quint. 9, 2, 62.— Absol.: quibus ex rebus largiter erat consecutus, made great profit, Auct. B. Afr. 62; cf.:

    non quod minore numero militum consequi difficile factu putaret, sed ut, etc., Auct. B. Alex. 30, 3: non est turpe non consequi, dummodo sequaris,

    Sen. Ben. 5, 5, 4.—With inf. as object:

    vere enim illud dicitur, perverse dicere homines perverse dicendo facillime consequi,

    Cic. de Or. 1, 33, 150.—
    b.
    Sometimes with a personal object, and with a thing as subject (cf. capio, II.), to reach, come to, overtake:

    matrem ipsam ex aegritudine hac miseram mors consecuta'st,

    Ter. Phorm. 5, 1, 23:

    tanta prosperitas Caesarem est consecuta. ut, etc.,

    Nep. Att. 19, 3; Quint. 7, 4, 19:

    si aliqua nos incommoda ex iis materiis consequentur,

    id. 2, 10, 14; cf. I. B. 2, b. supra.—
    2.
    In partic.
    a.
    To become like or equal to a person or thing in any property or quality, to attain, come up to, to equal (cf. adsequor):

    aliquem majorem,

    Cic. Brut. 64, 228:

    nullam partem tuorum meritorum,

    id. Fam. 1, 8, 6; cf.:

    ad consequendos, quos priores ducimus, accendimur,

    Vell. 1, 17, 7:

    verborum prope numerum sententiarum numero,

    Cic. de Or. 2, 13, 56; Col. 11, 2, 90.—
    b.
    To reach with the sight, to distinguish (rare): animalia [p. 430] minuta, quae non possunt oculi consequi, Varr. R. R. 1, 12, 2.—
    c.
    To attain to something intellectually or by speech, to understand, perceive, learn, know:

    similitudinem veri,

    Cic. Univ. 3 init.:

    plura,

    Nep. Alcib. 2, 1: quantum conjecturā, Caes. ap. Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 4:

    omnis illorum conatus investigare et consequi,

    Cic. Verr. 1, 16, 48; id. Fam. 1, 8, 6: omnia alicujus facta aut memoriā consequi aut oratione complecti. id. Verr. 2, 4, 26, § 57:

    tantam causam diligentiā consequi et memoriā complecti,

    id. Div. in Caecil. 12, 39.—
    d.
    Of speech or lang., to attain, be equal to, impress fully, do justice to, etc.:

    vestram magnitudinem multitudinemque beneficiorum,

    Cic. Red. Quir. 2, 5:

    laudes ejus verbis,

    id. Phil. 5, 13, 35, cf. id. Fragm. ap. Non. p. 270, 21: omnia verbis, Ov M. 15 419; cf. Cic. Dom. 50, 129.—Hence, consĕquens, entis, P. a. (acc. to I. B.).
    A.
    According to reason, correspondent, suitable, fit:

    in conjunctis verbis quod non est consequens vituperandum est,

    Cic. Part. Or. 6, 18; cf. Quint. 4, 3, 5; 5, 10, 75.—Hence,
    2.
    Consequens est = consentaneum est, it is in accordance with reason, fit, suitable, etc.; with ut or acc. and inf.:

    consequens esse videtur, ut scribas, etc.,

    Cic. Leg. 1, 5, 15:

    consequens est, eos invitos non potuisse retineri,

    Quint. 5, 10, 77; so,

    dicere,

    Gell. 1, 4, 7; Dig. 43, 23, 15 fin.
    B.
    That follows logically, consequent; with dat.:

    assentior, eorum quae posuisti alterum alteri consequens esse,

    Cic. Tusc. 5, 8, 21; cf. id. ib. 5, 7, 18.— Comp.:

    quid consequentius, quam ut, etc.,

    Aug. Trin. 15, 19 fin.Sup. apparently not in use.—Hence, subst.: consĕ-quens, entis, n., a consequence:

    teneamus illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cujus id consequens sit, non posse esse verum,

    Cic. Fin. 4, 24, 68:

    consequentibus vestris sublatis, prima tolluntur,

    id. ib. 4, 19, 55; id. de Or. 2, 53, 215; id. Top. 12, 53; Quint. 5, 10, 2; 6, 3, 66.— Hence, consĕquenter, adv. (post-class.).
    1.
    In an accordant, suitable manner, suitably, conformably; with dat.:

    prioribus dicere,

    Dig. 35, 2, 11; so ib. 10, 2, 18; App. M. 11, p. 257.— Absol., Hier. Ep. 22, n. 13.—
    2.
    In consequence, consequently, App. M. 10 init.Comp. and sup. not in use.
    Pass.: quae vix ab hominibus consequi possunt anuesthai, Orbilius ap. Prisc. p. 791 P.

    Lewis & Short latin dictionary > consequor

  • 8 exemplum

        exemplum ī, n    [EM-], a sample, specimen: hominum exempla, i. e. representatives of the race, O.— An imitation, image, portrait, draught, transcript, copy: earum (litterarum), S.: epistulae.— A pattern, model, original, example, precedent, incident, case: simulacrum ab animali exemplo transfertur: litterarum, a draft: exempla ad imitandum: naturae et veritatis: Ex hoc numero (amicorum) nobis exempla sumenda sunt: vir exempli recti: in oculis exemplum erat Fabius, L.: exemplum a me petere, L.: qui exemplum et rectores habebantur, Ta.: spinas Traxit in exemplum, O.: habuerunt virtutes spatium exemplorum, i. e. room to show themselves, Ta.: quasi exempli causā, as an example: sequimur exempla deorum, O.: sententiae exemplo haud salubres, i. e. by becoming a precedent, L.: mala exempla ex rebus bonis orta sunt, S.: illo exemplo confirmat, etc., by that instance: Venit in exemplum furor, served as a lesson, O.: exempli causā paucos nominavi, for example's sake: exempli gratiā.— A warning example, warning, lesson, penalty: Exemplum statuite in me, ut, etc., T.: simile severitatis tuae: in eos omnia exempla cruciatūsque edere, Cs.: ea in civitatem exempli edendi facultas, L.: in eum indigna, T.: esse in exemplo, to serve as a warning, O. — A way, manner, kind, nature: more et exemplo populi R. iter dare, Cs.: eodem exemplo quo, L.: exemplo nubis aquosae Fertur, after the manner of, O.— A tenor, purport, contents: litterae uno exemplo: scribere bis eodem exemplo: hoc exemplo, as follows.
    * * *
    example, sample, specimen; instance; precedent, case; warning, deterent; pattern, model; parallel, analogy; archtype; copy/reproduction, transcription

    Latin-English dictionary > exemplum

  • 9 cōn-sequor

        cōn-sequor secūtus (sequūtus), ī, dep.,    to follow, follow up, press upon, go after, attend, accompany, pursue. litteras suas prope, L.: se coniecit intro, ego consequor, T.: hos vestigiis.—To follow, pursue (as a foe): copias, Cs.: (alitem) pennis, O.: face iactatā Consequitur ignibus ignes, makes a circle of fire (to the eye), O.—In time, to follow, come after: Cethegum aetate: has res consecuta est mutatio, N.: eius modi sunt tempestates consecutae, uti, etc., Cs.: reliquis consecutis diebus: silentium est consecutum. — To overtake, reach, come up with, attain to, arrive at: hunc fugientem: columbam, V.: rates, O.: ad vesperam consequentur: reliqui legati sunt consecuti, came up, N.: (telum) Consequitur quocumque petit, hits, O.—Fig., to follow, copy, imitate, adopt, obey: Chrysippum Diogenes consequens: Necessest consilia consequi consimilia, T.: mediam consili viam, L. — To follow, ensue, result, be the consequence, arise from: ex quo caedes esset vestrum consecuta: dictum invidia consecuta est, N.: quia libertatem pax consequebatur: illud naturā consequi, ut, etc. — To reach, overtake, obtain, acquire, get, attain: opes quam maximas: honores: eam rem, Cs.: fructum amplissimum ex vestro iudicio: omnia per senatum: suis meritis inpunitatem: gloriam victoriis, N.: in hac pernicie rei p. gratiam: multum in eo se consequi dicebat, quod, etc., that it was a great advantage to him, N.: perverse dicere perverse dicendo, acquire bad habits of speaking.—To reach, come to, overtake, strike: matrem mors consecutast, T.: tanta prosperitas Caesarem est consecuta, ut, N.—To become like, attain, come up to, equal: aliquem maiorem. — To attain to, understand, perceive, learn, know: plura, N.: omnīs illorum conatūs: facta memoriā: tantam causam diligentiā: quid copiarum haberes.—Of speech, to attain, be equal to, do justice to: laudes eius verbis: omnia verbis.

    Latin-English dictionary > cōn-sequor

  • 10 effigies

    effĭgĭes, ēi (ante-class. form nom.:

    effĭgĭa,

    Plaut. Rud. 2, 4, 7; Afran. ap. Non. 493, 2; Inscr. Orell. 7416 l.— Nom. plur.:

    effigiae,

    Lucr. 4, 105.— Acc. plur.:

    effigias,

    id. 4, 42 and 85), f. [effingo, I.], an (artistic) copy, imitation of an object (in concreto— for syn. cf.: imago, pictura, simulacrum, signum, statua, tabula).
    I.
    (Class.) With the accessory idea of resemblance obtained by imitation, a likeness, portrait, image, effigy.
    A.
    Lit.:

    formarum,

    Lucr. 4, 105; cf. id. ib. 42 and 85: Veneris, * Plaut. Rud. 2, 4, 7; cf.:

    deus effigies hominis et imago,

    Cic. N. D. 1, 37, 103:

    quandam effigiem spirantis mortui,

    id. Q. Fr. 1, 3, 1; cf. also: simulacrum deae (Veneris) non effigie humana, Tac. H. 2, 3 fin.; and:

    quam satus Iapeto... Finxit in effigiem moderantum cuncta deorum,

    Ov. M. 1, 83:

    vix convenire videretur, quem ipsum hominem cuperent evertere, ejus effigiem simulacrumque servare,

    his mere effigy, Cic. Verr. 2, 2, 65 fin.:

    effigiem Xanthi Trojamque videtis,

    Verg. A. 3, 497; of shades, ghosts:

    effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri,

    Ov. M. 14, 358; Sil. 13, 778; cf.:

    effigies, immo umbrae hominum,

    Liv. 21, 40, 9;

    of the shade of a deceased person in a dream,

    Plin. Ep. 3, 5, 4;

    or in the lower world,

    Sil. 13, 779. —
    2.
    Adv.: in or ad effigiem or effigie, after the likeness of, in the form of, like, Sil. 5, 5; Plin. 5, 10, 11, § 62; 21, 5, 11, § 23.—
    B.
    Trop. (a favorite expression of Cic.):

    perfectae eloquentiae speciem animo videmus, effigiem auribus quaerimus,

    its imitation, Cic. Or. 3 (v. the passage in connection); cf.:

    consiliorum ac virtutum effigiem relinquere,

    id. Arch. 12, 30:

    Sex. Peducaeus reliquit effigiem et humanitatis et probitatis suae filium,

    the image, id. Fin. 2, 18, 58; cf. id. Tusc. 3, 2; id. de Or. 1, 43, 193; Liv. 26, 41; 1, 56:

    ad effigiem justi imperii scriptus,

    the ideal, id. Q. Fr. 1, 1, 8:

    ut res ipsas rerum effigies notaret,

    id. de Or. 2, 86 fin.; cf.

    effingo, I. B.: ostensus est in alia effigie,

    appeared in another form, Vulg. Marc. 16, 12.—
    II.
    Poet. and in post-Aug. prose, in gen., the plastic (less freq. the pictorial) representation of an object, an image, statue, portrait: saxea ut effigies bacchantis, * Cat. 64, 61; Verg. A. 2, 167; 184; 3, 148; 7, 177; Hor. S. 1, 8, 30; Ov. H. 20, 239; Tac. A. 1, 74; 6, 2; id. H. 5, 9 al.; Quint. 6, 1, 32; cf. id. 12, 10, 5; Ov. Tr. 1, 7, 7; Vulg. Sap. 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > effigies

  • 11 Simulans

    sĭmŭlo (less correctly sĭmĭlo; v. assimulo fin.), āvi, ātum, 1, v. a. [similis].
    I.
    In gen., to make a thing like another; to imitate, copy, represent a thing (mostly poet.;

    syn. imitor): corpora igni simulata,

    made like, like, Lucr. 1, 687:

    nimbos et non imitabile fulmen simulare,

    Verg. A. 6, 591:

    simulet Catonem,

    Hor. Ep. 1, 19, 13:

    cum sint crura tibi, simulent quae cornua lunae,

    Mart. 2, 35, 1:

    furias Bacchi,

    Ov. M. 6, 596:

    equam (sonus),

    id. ib. 2, 668:

    artem (natura),

    id. ib. 3, 158:

    anum,

    to assume the form of, id. ib. 3, 275; 6, 26; 11, 310; id. F. 4, 517; so,

    Homeri illa Minerva simulata Mentori,

    Cic. Att. 9, 8, 2 (cf. Hom. Od. 3, 22): simulata Troja, a counterfeit Troy, i. e. which is copied after, built like Troy, Ov. M. 13, 721:

    simulata magnis Pergama,

    Verg. A. 3, 349:

    latices simulatos fontis Averni,

    id. ib. 4, 512:

    cupressum simulare,

    to represent, paint, Hor. A. P. 20:

    antrum in ostro,

    Sil. 15, 430. —With object-clause: Pallas... simulat... terram Prodere cum baccis fetum canentis olivae, represents the earth producing, etc., Ov. M. 6, 80; cf.

    also, transf., of a work of art: aera Fortis Alexandri vultum simulantia,

    representing, imaging, Hor. Ep. 2, 1, 241.—
    II.
    In partic., to represent a thing as being which has no existence, to feign a thing to be what it is not (while dissimulare is to pretend a thing not to be which really is, to conceal), to assume the appearance of a thing, to feign, pretend, counterfeit, simulate (class. and freq.).
    (α).
    With acc. (in Cic. in the act. perh. only with a pron.):

    nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,

    Cic. Off. 3, 15, 61; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:

    experiar, quid ames, quid simules,

    Plaut. Ps. 1, 1, 71:

    (oportuit) non simulare mortem verbis, re ipsā spem vitae dare,

    i.e. to pretend that she was dead, Ter. Heaut. 4, 1, 23:

    studium conjurationis vehementer simulare,

    Sall. C. 41, 5:

    deditionem ac deinde metum,

    id. J. 36, 2:

    diffidentiam rei,

    id. ib. 60, 5:

    pacem,

    id. ib. 111, 4; cf.: pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat, Cic. Phil. 13, 1, 2:

    constantiam,

    Tac. H. 1, 81:

    obsequium,

    id. A. 12, 47 et saep.:

    Hannibal aegrum simulabat,

    pretended to be sick, Liv. 25, 8, 12:

    sanum,

    Ov. R. Am. 493:

    furentem,

    Sen. Herc. Oet. 429:

    praegravem aut delumbem sese simulans,

    Plin. 10, 33, 51, § 103:

    supervacaneos,

    Just. 6, 6, 3.—With pro:

    simulat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum,

    Just. 1, 2, 1.— Pass.:

    tum pol ego is essem vere, qui simulabar,

    Ter. Eun. 3, 5, 58:

    non simulatur amor,

    Ov. H. 17, 36:

    tecto lumine somnus,

    id. ib. 21, 199:

    ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,

    Sall. J. 95, 3 et saep.—Esp. freq. in part. perf.:

    ficto officio simulatāque sedulitate conjunctus,

    Cic. Caecin. 5, 14:

    officio simulato,

    id. Rosc. Am. 38, 112:

    simulatā amicitiā,

    Caes. B. G. 1,44:

    hortatur simulata conscientia adeant,

    Tac. A. 2, 40 et saep.:

    cum ex eo quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat: cum esset aliud simulatum, aliud actum,

    Cic. Off. 3, 14, 60:

    in amicitiā nihil fictum est, nihil simulatum,

    id. Lael. 8, 26; so (with fictum) id. ib. 18, 65; id. Off. 2, 12, 43;

    with falsum,

    id. de Or. 2, 45, 189; id. Phil. 11, 2, 5;

    with fucata (opp. vera),

    id. Lael. 25, 95:

    simulato vecta juvenco,

    Ov. Am. 1, 3, 23:

    simulatae ordine justo exsequiae,

    Sil. 16, 305.—
    (β).
    With object-clause (so most freq.):

    qui omnia se simulant scire,

    Plaut. Trin. 1, 2, 168:

    ille se Tarentum proficisci cum simulasset,

    Cic. Clu. 9, 27:

    illi reverti se in suas sedes simulaverunt,

    Caes. B. G. 4, 4:

    simulat Jove natus abire,

    Ov. M. 2, 697; 4, 338 al.; Plaut. Aul. 3, 4, 4; id. Ep. 3, 2, 37; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Rud. 5, 3, 43; id. Truc. prol. 18; 1, 1, 68 sq. al.:

    id mirari te simulato,

    Ter. Heaut. 5, 1, 70; id. Hec. 1, 2, 109; 1, 2, 113; Afran. ap. Non. 511, 7; Cic. Imp. Pomp. 4, 9; id. Off. 1, 30, 108; id. Lael. 26, 99; id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13; Caes. B. C. 3, 21; Quint. 8, 2, 24:

    simulandum est, quaedam nos dicere,

    Quint. 4, 5, 20; cf.:

    qui per ambitionem probos sese simulavere,

    Sall. J. 85, 9:

    adcurrit pedes ejus feta, praegravem, delumbem sese simulans,

    Plin. 10, 33, 51, § 103; Just. 3, 1, 8:

    simulans a Dareo se esse praemissum,

    Curt. 4, 1, 29.— Pass.:

    schema, quo aliud simulatur dici quam dicitur,

    Quint. 9, 1, 14.—
    (γ).
    With quasi (mostly Plautin.):

    quasi affuerim simulabo atque audita eloquar,

    Plaut. Am. 1, 1, 45; id. As. 4, 1, 51:

    quasi militi animum adjeceris simulare,

    id. Mil. 3, 3, 35; id. Pers. 4, 5, 5; cf.:

    praefectus, quasi et ipse conterritus, simulans cuncta pavore compleverat,

    Curt. 3, 13, 10. —
    (δ).
    Absol.:

    cur simulat?

    Ter. And. 2, 3, 1; 1, 1, 21; 3, 4, 9:

    non in perpetuom ut dares, Verum ut simulares,

    id. Heaut. 4, 5, 34; Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:

    simulandi gratiā,

    Sall. J. 37, 4; Quint. 1, 3, 12; 6, 3, 85; Ov. M. 13, 299 al.— Impers. pass.:

    quid est, quod amplius simuletur?

    Ter. Heaut. 5, 1, 28.—Hence,
    A.
    sĭmŭlans, antis, P. a.
    * 1.
    Imitating, imitative:

    non fuit in terris vocum simulantior ales (psittaco),

    Ov. Am. 2, 6, 23.—
    2.
    Sĭmŭlans, The Pretender, the title of a comedy of Afranius (v. the Fragm. Com. Rel. p. 172 sq. Rib.), Cic. Sest. 55, 118.— Advv.: sĭmŭlanter, feignedly, pretendedly, apparently (for the class. simulate):

    simulanter revictā Charite,

    App. M. 8, p. 205, 36.—
    B.
    sĭmŭlātē, feignedly, pretendedly, not sincerely:

    sive ex animo id fit sive simulate,

    Cic. N. D. 2, 67, 168:

    ficte et simulate,

    id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13.— Comp.: simulatius exit proditionis opus, Petr. poët. Fragm. 28, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Simulans

  • 12 simulo

    sĭmŭlo (less correctly sĭmĭlo; v. assimulo fin.), āvi, ātum, 1, v. a. [similis].
    I.
    In gen., to make a thing like another; to imitate, copy, represent a thing (mostly poet.;

    syn. imitor): corpora igni simulata,

    made like, like, Lucr. 1, 687:

    nimbos et non imitabile fulmen simulare,

    Verg. A. 6, 591:

    simulet Catonem,

    Hor. Ep. 1, 19, 13:

    cum sint crura tibi, simulent quae cornua lunae,

    Mart. 2, 35, 1:

    furias Bacchi,

    Ov. M. 6, 596:

    equam (sonus),

    id. ib. 2, 668:

    artem (natura),

    id. ib. 3, 158:

    anum,

    to assume the form of, id. ib. 3, 275; 6, 26; 11, 310; id. F. 4, 517; so,

    Homeri illa Minerva simulata Mentori,

    Cic. Att. 9, 8, 2 (cf. Hom. Od. 3, 22): simulata Troja, a counterfeit Troy, i. e. which is copied after, built like Troy, Ov. M. 13, 721:

    simulata magnis Pergama,

    Verg. A. 3, 349:

    latices simulatos fontis Averni,

    id. ib. 4, 512:

    cupressum simulare,

    to represent, paint, Hor. A. P. 20:

    antrum in ostro,

    Sil. 15, 430. —With object-clause: Pallas... simulat... terram Prodere cum baccis fetum canentis olivae, represents the earth producing, etc., Ov. M. 6, 80; cf.

    also, transf., of a work of art: aera Fortis Alexandri vultum simulantia,

    representing, imaging, Hor. Ep. 2, 1, 241.—
    II.
    In partic., to represent a thing as being which has no existence, to feign a thing to be what it is not (while dissimulare is to pretend a thing not to be which really is, to conceal), to assume the appearance of a thing, to feign, pretend, counterfeit, simulate (class. and freq.).
    (α).
    With acc. (in Cic. in the act. perh. only with a pron.):

    nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,

    Cic. Off. 3, 15, 61; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:

    experiar, quid ames, quid simules,

    Plaut. Ps. 1, 1, 71:

    (oportuit) non simulare mortem verbis, re ipsā spem vitae dare,

    i.e. to pretend that she was dead, Ter. Heaut. 4, 1, 23:

    studium conjurationis vehementer simulare,

    Sall. C. 41, 5:

    deditionem ac deinde metum,

    id. J. 36, 2:

    diffidentiam rei,

    id. ib. 60, 5:

    pacem,

    id. ib. 111, 4; cf.: pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat, Cic. Phil. 13, 1, 2:

    constantiam,

    Tac. H. 1, 81:

    obsequium,

    id. A. 12, 47 et saep.:

    Hannibal aegrum simulabat,

    pretended to be sick, Liv. 25, 8, 12:

    sanum,

    Ov. R. Am. 493:

    furentem,

    Sen. Herc. Oet. 429:

    praegravem aut delumbem sese simulans,

    Plin. 10, 33, 51, § 103:

    supervacaneos,

    Just. 6, 6, 3.—With pro:

    simulat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum,

    Just. 1, 2, 1.— Pass.:

    tum pol ego is essem vere, qui simulabar,

    Ter. Eun. 3, 5, 58:

    non simulatur amor,

    Ov. H. 17, 36:

    tecto lumine somnus,

    id. ib. 21, 199:

    ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,

    Sall. J. 95, 3 et saep.—Esp. freq. in part. perf.:

    ficto officio simulatāque sedulitate conjunctus,

    Cic. Caecin. 5, 14:

    officio simulato,

    id. Rosc. Am. 38, 112:

    simulatā amicitiā,

    Caes. B. G. 1,44:

    hortatur simulata conscientia adeant,

    Tac. A. 2, 40 et saep.:

    cum ex eo quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat: cum esset aliud simulatum, aliud actum,

    Cic. Off. 3, 14, 60:

    in amicitiā nihil fictum est, nihil simulatum,

    id. Lael. 8, 26; so (with fictum) id. ib. 18, 65; id. Off. 2, 12, 43;

    with falsum,

    id. de Or. 2, 45, 189; id. Phil. 11, 2, 5;

    with fucata (opp. vera),

    id. Lael. 25, 95:

    simulato vecta juvenco,

    Ov. Am. 1, 3, 23:

    simulatae ordine justo exsequiae,

    Sil. 16, 305.—
    (β).
    With object-clause (so most freq.):

    qui omnia se simulant scire,

    Plaut. Trin. 1, 2, 168:

    ille se Tarentum proficisci cum simulasset,

    Cic. Clu. 9, 27:

    illi reverti se in suas sedes simulaverunt,

    Caes. B. G. 4, 4:

    simulat Jove natus abire,

    Ov. M. 2, 697; 4, 338 al.; Plaut. Aul. 3, 4, 4; id. Ep. 3, 2, 37; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Rud. 5, 3, 43; id. Truc. prol. 18; 1, 1, 68 sq. al.:

    id mirari te simulato,

    Ter. Heaut. 5, 1, 70; id. Hec. 1, 2, 109; 1, 2, 113; Afran. ap. Non. 511, 7; Cic. Imp. Pomp. 4, 9; id. Off. 1, 30, 108; id. Lael. 26, 99; id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13; Caes. B. C. 3, 21; Quint. 8, 2, 24:

    simulandum est, quaedam nos dicere,

    Quint. 4, 5, 20; cf.:

    qui per ambitionem probos sese simulavere,

    Sall. J. 85, 9:

    adcurrit pedes ejus feta, praegravem, delumbem sese simulans,

    Plin. 10, 33, 51, § 103; Just. 3, 1, 8:

    simulans a Dareo se esse praemissum,

    Curt. 4, 1, 29.— Pass.:

    schema, quo aliud simulatur dici quam dicitur,

    Quint. 9, 1, 14.—
    (γ).
    With quasi (mostly Plautin.):

    quasi affuerim simulabo atque audita eloquar,

    Plaut. Am. 1, 1, 45; id. As. 4, 1, 51:

    quasi militi animum adjeceris simulare,

    id. Mil. 3, 3, 35; id. Pers. 4, 5, 5; cf.:

    praefectus, quasi et ipse conterritus, simulans cuncta pavore compleverat,

    Curt. 3, 13, 10. —
    (δ).
    Absol.:

    cur simulat?

    Ter. And. 2, 3, 1; 1, 1, 21; 3, 4, 9:

    non in perpetuom ut dares, Verum ut simulares,

    id. Heaut. 4, 5, 34; Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:

    simulandi gratiā,

    Sall. J. 37, 4; Quint. 1, 3, 12; 6, 3, 85; Ov. M. 13, 299 al.— Impers. pass.:

    quid est, quod amplius simuletur?

    Ter. Heaut. 5, 1, 28.—Hence,
    A.
    sĭmŭlans, antis, P. a.
    * 1.
    Imitating, imitative:

    non fuit in terris vocum simulantior ales (psittaco),

    Ov. Am. 2, 6, 23.—
    2.
    Sĭmŭlans, The Pretender, the title of a comedy of Afranius (v. the Fragm. Com. Rel. p. 172 sq. Rib.), Cic. Sest. 55, 118.— Advv.: sĭmŭlanter, feignedly, pretendedly, apparently (for the class. simulate):

    simulanter revictā Charite,

    App. M. 8, p. 205, 36.—
    B.
    sĭmŭlātē, feignedly, pretendedly, not sincerely:

    sive ex animo id fit sive simulate,

    Cic. N. D. 2, 67, 168:

    ficte et simulate,

    id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13.— Comp.: simulatius exit proditionis opus, Petr. poët. Fragm. 28, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > simulo

См. также в других словарях:

  • Copy protection — Copy protection, also known as content protection, copy obstruction, copy prevention and copy restriction, refer to techniques used for preventing the reproduction of software, films, music, and other media, usually for copyright reasons.[1]… …   Wikipedia

  • Copy Control Information — (or CCI) is a two byte flag included in digital television streams that allows content owners to specify how content can be duplicated. Originally defined as part of the 5C copy protection specification devised by DTCP working group back in 1998 …   Wikipedia

  • copy — I noun cast, counterfeit, counterpart, duplicate, duplication, ectype, facsimile, fake, forgery, image, imitation, impress, impression, imprint, likeness, offprint, personation, print, reissue, repetition, replica, representation, reprint,… …   Law dictionary

  • Copy and paste programming — is a pejorative term to describe highly repetitive computer programming code apparently produced by copy and paste operations. It is frequently symptomatic of a lack of programming competence, or an insufficiently expressive development… …   Wikipedia

  • Copy-on-write — (sometimes referred to as COW ) is an optimization strategy used in computer programming. The fundamental idea is that if multiple callers ask for resources which are initially indistinguishable, they can all be given pointers to the same… …   Wikipedia

  • Copy — Cop y (k[o^]p [y^]), n.; pl. {Copies} ( [i^]z). [F. copie, fr. L. copia abundance, number, LL. also, a transcript; co + the root of opes riches. See {Opulent}, and cf. {Copious}.] 1. An abundance or plenty of anything. [Obs.] [1913 Webster] She… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Copy book — Copy Cop y (k[o^]p [y^]), n.; pl. {Copies} ( [i^]z). [F. copie, fr. L. copia abundance, number, LL. also, a transcript; co + the root of opes riches. See {Opulent}, and cf. {Copious}.] 1. An abundance or plenty of anything. [Obs.] [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Copy of Diana of Versailles — Artist Unknown Type Cast stone and steel rebar Dimensions 99 cm × 160 cm × 70 cm (39 in × 63 in × 27 …   Wikipedia

  • Copy — Cop y, v. t. [imp. & p. p. {Copied}; p. pr. & vb. n. {Copying}.] [Cf. F. copir, fr. LL. copiare. See {Copy}, n.] 1. To make a copy or copies of; to write; print, engrave, or paint after an original; to duplicate; to reproduce; to transcribe; as,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • After Dark (software) — After Dark is a series of computer screensaver software introduced in 1989 by Berkeley Systems for the Apple Macintosh, and later for Microsoft Windows.Following the original, new editions followed including More After Dark and Before Dark , as… …   Wikipedia

  • Copy testing — Marketing Key concepts Product marketing · Pricing …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»